Asset Publisher Asset Publisher

Ochrona lasu

Lasy Nadleśnictwa Włocławek, ze względu na stosunkowo duży udział siedlisk borowych, są w wysokim stopniu narażone na działanie szkodliwych czynników biotycznych i abiotycznych.

Wynika to zarówno z czynników klimatycznych (niskie opady roczne oraz ich niekorzystny rozkład, przymrozki, susze), antropogenicznych (emisja zanieczyszczeń przez zakłady przemysłowe) oraz wynikających ze struktury drzewostanów (stosunkowo duża powierzchnia drzewostanów o składzie niezgodnym lub częściowo zgodnym z pożądanym, znaczne obszary lasów na gruntach porolnych).

Stopniowe dostosowywanie składów gatunkowych do siedlisk, w ramach którego w nadleśnictwie sadzi się duże ilości dębów, klonów, lip i  innych liściastych, które stanowią atrakcyjną bazę żerową dla zwierzyny (jeleń, sarna, dzik) zmusza leśników do stosowania środków zapobiegających zgryzaniu i rozdeptywaniu sadzonek oraz spałowaniu drzew w młodnikach. Posadzone leśne uprawy zostają ogrodzone.

 

Ochrona przed zwierzyną - główną i najbardziej skuteczną metodą ochrony przed zwierzyną jest grodzenie upraw leśną siatką ogrodzeniową o wysokości 2 m.

 

                                                            Grodzenie upraw

Innym sposobem zapobiegającym szkodom od zwierzyny jest smarowanie upraw preparatami z grupy repelentów. Środki te nakładane są ręcznie na wierzchołki drzewek, w celu ochrony pączka szczytowego.

Repelenty są preparatami zawierającymi m.in. piasek kwarcowy, który powoduje, że zgryziony, posmarowany pęd jest po prostu niesmaczny. Tym sposobem zabezpiecza się powierzchnie, narażone na zgryzanie, które nie zostały ogrodzone.

 

Szkodniki owadzie - Nadleśnictwo Włocławek prowadzi prognozowanie i zwalczanie występowania takich szkodników drzew jak np.:

·         brudnica mniszka,

·         boreczniki,

·         cetyńce,

·         szeliniak sosnowy,

·         chrabąszczowate (pędraki i imago),

·         pozostałe z grupy szkodników pierwotnych sosny (siwiotek borowiec, strzygonia choinówka, poproch cetyniak, barczatka sosnówka, osnuja gwiaździsta),

·         pozostałe z grupy szkodników wtórnych (przypłaszczek granatek, kornik drukarz, bielojad olbrzymi).

 

                                                            Brudnica mniszka

Prognozowanie i zapobieganie szkodom ze strony owadów polega na wykonywaniu obligatoryjnych zadań wynikających z Instrukcji Ochrony Lasu oraz wytycznych Zespołu Ochrony Lasu i Instytutu Badawczego Leśnictwa oraz bieżącym reagowaniu na powstające zagrożenia. W tym celu stosuje się różnego rodzaju pułapki m.in. feromonowe (IBL-1), pułapki klasyczne, opaski lepowe, dołki chwytne itd. Zwalczając szkodniki w nadleśnictwie dąży się do minimalizacji korzystania ze środków chemicznych.

Nadleśnictwo Włocławek kładzie duży nacisk na zabiegi profilaktyczne, zmierzające do podniesienia naturalnej odporności i stabilności drzewostanów. Wymienić tutaj należy m.in:

·         prowadzenie gospodarki przebudowy i związany z tym wzrost udziału gatunków   

          liściastych oraz różnicująca się struktura wiekowa drzewostanów,

·         ochrona drzew dziuplastych,

·         wywieszanie skrzynek lęgowych dla ptaków śpiewających,

·         wywieszanie budek rozrodczych dla nietoperzy,

·         zimowe dokarmianie ptaków.

 

Do szkodliwych czynników biotycznych należy dodać występujące na terenie nadleśnictwa czynniki abiotyczne (susze, przymrozki czy huragany) oraz antropogeniczne (wywołane przez człowieka pożary, zanieczyszczenia przemysłowe oraz zaśmiecanie lasu). Wśród czynników abiotycznych największą, negatywną rolę na drzewostany odgrywają przymrozki oraz silne wiatry. Szczególnie groźne są przymrozki późne mające istotne znaczenie, głównie ze względu na rozmiar dokonywanych w nadleśnictwie odnowień dębowych. Szkody powodowane przez huragany i silne wiatry (złomy i wywroty) występują w poszczególnych latach w różnym natężeniu, jednak ich rozmiar nie ma znaczącego wpływu na gospodarkę leśną  nadleśnictwa.

                                                      Zaśmiecanie lasu

Ochrona przeciwpożarowa

 

Występująca mała ilość opadów  atmosferycznych na terenie Nadleśnictwa Włocławek i duży udział procentowy drzewostanów sosnowych z trzcinnikiem powoduje duże zagrożenie pożarowe począwszy od wczesnej wiosny.

Cały obszar  nadleśnictwa zaliczany jest do I kategorii zagrożenia pożarowego,co niestety  potwierdza odnotowywana corocznie duża ilość  pożarów lasu. Najbardziej zagrożone pożarem lasy znajdują się na terenie leśnictw Wikaryjskie, Dębice, Brześć Kujawski, Rybnica, Poraza , Lipiny, Osięciny. 

 

Mając powyższe na uwadze oraz realizując przepisy prawne N-ctwo posiada infrastrukturę p-poż w skład której wchodzą:

 

Dostrzegalnie wyposażone w system monitoringu

 - Obręb Jedwabna, Leśnictwo Wikaryjskie

 - Obręb Włocławek, Leśnictwo Szpetal

 - Obręb Czarne, Leśnictwo Goreń

Zaopatrzenie wodne

Nadleśnictwo Włocławek na obszarze lasów oraz w pobliżu kompleksów leśnych zlokalizowało 25 punktów czerpania wody. Są to przede wszystkim naturalne cieki wodne (rzeki) oraz naturalne zbiorniki wodne (jeziora lub bagna – 12 szt., sztuczne zbiorniki -6 szt., (ich utrzymanie leży w bezpośredniej gestii nadleśnictwa), 7 hydrantów przeciwpożarowych będących w gestii innych podmiotów.

 
wyposażenie w sprzęt gaśniczy:

- śmigłowiec wyposażony w sprzęt do gaszenia pożarów

- lekki pojazd gaśniczy na bazie samochodu Ford Ranger wyposażony w wysoko-ciśnieniowy moduł gaśniczy (motopompa ze zbiornikiem na wodę o pojemności 400 l.)

- przyczepa MEPROZET przystosowana do celów przeciwpożarowych ze zbiornikiem na wodę o pojemności 600 l, doczepiania do ciągnika, wyposażona dodatkowo w niezależną pompę pływającą.

- pługi leśne z pogłębiaczami do wyorywania pasów przeciwpożarowych.

- ciągniki używane do zabezpieczania pożarzysk.

Ponadto w nadleśnictwie zlokalizowana jest baza sprzętu przeciwpożarowego wyposażona w sprzęt ręczny (szpadle, siekiery, motyki, hydronetki) zgodnie z obowiązującą instrukcją ochrony przeciwpożarową obszarów leśnych.

 

 


Asset Publisher Asset Publisher

Back

Nowe rezerwaty w Nadleśnictwie Rytel

Nowe rezerwaty w Nadleśnictwie Rytel

Zarządzeniami Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Gdańsku, z dnia 4 grudnia 2024 r. (Dz.U. Województwa Pomorskiego, poz. 5247 i 5248), utworzone zostały na terenie Nadleśnictwa Rytel dwa rezerwaty przyrody – „Jezioro Żabionek” (12,62 ha) i „Jezioro Sosnówek” (8,59 ha), których rodzaj określono jako „wodne” (W).

Ze względu na dominujący przedmiot ochrony są rezerwatami biocenotycznymi i fizjocenotycznymi (PBf), biocenoz naturalnych i półnaturalnych (bp), a ze względu na główny typ ekosystemu: wodnymi (EW), jezior oligotroficznych (jo). Obydwa zbiorniki są charakterystycznymi dla Borów Tucholskich, niewielkimi  jeziorkami wytopiskowymi zlokalizowanymi na sandrze, otoczonymi drzewostanami sosnowymi sztucznego pochodzenia. Rezerwaty leżą w granicach Zaborskiego Parku Krajobrazowego, w otulinie Parku Narodowego „Bory Tucholskie”, w obszarach Natura 2000: Sandr Brdy PLH220026 i Wielki Sandr Brdy PLB220001.

Same jeziorka były dotychczas użytkami ekologicznymi: J. Żabionek - 6,53 ha, a J. Sosnówek – 4,40 ha. Obejmowane tą formą ochrony przyrody Rozporządzeniem Nr 64/97 Wojewody Bydgoskiego z dn. 30.10.1997 r. były wówczas w zarządzie Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa. Obecnie znajdują się w zarządzie Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe – Nadleśnictwa Rytel. W obowiązującym Planie Urządzenia Lasu na lata od 2020 do 2029, wyznaczono wokół nich strefy buforowe szerokości od 40m – 100 m, które, jako „drzewostany referencyjne”, nadleśnictwo wyłączyło z użytkowania gospodarczego. Powierzchnie te zostały teraz objęte ochroną rezerwatową. W celu zabezpieczenia przed zagrożeniami zewnętrznymi, dla obydwu rezerwatów wyznaczono otulinę, która wynosi odpowiednio 15,96 ha oraz 18,39 ha.
 
Oligotroficzne, miękkowodne Jezioro Sosnówek, na podstawie badań prowadzonych od 2009 roku, zakwalifikowane zostało do siedliska 3110 – jeziora lobeliowe i oceniono jego reprezentatywność w ramach tego siedliska na doskonałą (A). Woda jeziorka jest kwaśna, uboga w sole mineralne, o przezroczystości do 8 m. Występuje w nim liczna populacja lobelii jeziornej (Lobelia dortmanna) i poryblina jeziornego (Isoetes lacustris). Jako cenna flora tego zbiornika wymieniany jest również torfowiec ząbkowany (Sphagnum denticulatum), który występuje wraz z innymi torfowcami nie tylko na brzegach, ale także na dnie jeziorka, do 5-7m głębokości.

Trofia Jeziora Żabionek jest wyraźnie wyższa niż Jeziora Sosnówek. Woda ma odczyn kwaśny, zabarwienie żółtawe, a jej przezroczystość sięga 2 m. Charakterystycznymi roślinami litoralu tego zbiornika są: turzyca nitkowata (Carex lasiocarpa), turzyca dzióbkowata (Carex rostrata), turzyca sztywna (Carex elata), ponikło błotne (Eleocharis palustris) oraz sit drobny (Juncus bulbosus). W wodzie, wzdłuż brzegów rosną rozległe płaty grążela żółtego (Nuphar lutea).

Łączna powierzchnia rezerwatów w Nadleśnictwie Rytel wynosi obecnie 85,21 ha. W niedalekim sąsiedztwie nowo utworzonych rezerwatów oraz rezerwatu „Moczadło”, powołanego do życia w 2010 r., projektowane jest utworzenie jeszcze jednego rezerwatu wodnego – „Jezioro Długie”. Byłby to piąty rezerwat na terenie Nadleśnictwa Rytel.  

Fot. W. Wencel - Rezerwat Jezioro Sosnówek