Wydawca treści
Skąd się bierze drewno
Zaspokojenie naszego zapotrzebowania na drewno i zapewnienie trwałości lasów nie są sprzecznymi interesami. Drewno w Polsce jest naturalnym bogactwem, które jest całkowicie odnawialne.
Gwarantuje to wielofunkcyjna, zrównoważona gospodarka leśna, prowadzona przez Lasy Państwowe, opiekujące się 77,5 proc. polskich lasów (największa w Unii Europejskiej organizacja zarządzająca lasami publicznymi).
Leśnicy pozyskują drewno w granicach wyznaczonych przez standardy ekologicznej gospodarki, badania naukowe i 10-letnie plany urządzenia lasu, zatwierdzane przez ministra środowiska – średnio do 55–60 proc. drewna, które przyrasta w lesie; cała reszta zwiększa zapas na pniu. Dlatego nasze zasoby drewna rosną z roku na rok i są już dwukrotnie większe niż pół wieku temu. Wynoszą 2,4 mld m sześc., w tym w Lasach Państwowych – blisko 1,9 mld m sześc., co czyni je piątymi co do wielkości w Europie. Kupując drewno lub produkty z drewna z Lasów Państwowych, mamy pewność, że surowiec został pozyskany w sposób niezagrażający przyrodzie.
Również zasobność drzewostanów w lasach zarządzanych przez PGL LP stale rośnie. W roku 1991 wynosiła 190 m sześc./ha, a 20 lat później, w 2011 r. – już 254 m sześc./ha. Według międzynarodowych statystyk polskie lasy zaliczają się pod tym względem do czołówki europejskiej, charakteryzując się ponaddwukrotnie wyższą przeciętną zasobnością niż pozostałe lasy Starego Kontynentu.
Stale rosnąca zasobność drzewostanów, a tym samym przyrastające zasoby drewna w Lasach Państwowych umożliwiają stopniowe zwiększanie jego pozyskania
Stale rosnąca zasobność drzewostanów, a tym samym przyrastające zasoby drewna w Lasach Państwowych umożliwiają stopniowe zwiększanie jego pozyskania.
Głównym dostawcą surowca na polski rynek są Lasy Państwowe, które pokrywają ponad 90 proc. zapotrzebowania krajowego przemysłu i mieszkańców. Aby zaspokoić rosnący popyt, leśnicy zwiększają pozyskanie drewna: od 1990 r. wzrosło ono przeszło dwukrotnie – do ponad 35 mln m sześc. Ponieważ jednocześnie rośnie powierzchnia lasów, a przede wszystkim ich zasobność, naukowcy oceniają, że Lasy Państwowe będą mogły zwiększyć pozyskanie drewna do 40 mln m sześc. w 2030 r. i 45 mln m sześc. w połowie stulecia.
Warto pamiętać, że przychody Lasów Państwowych w ponad 90 proc. pochodzą właśnie ze sprzedaży drewna. To zapewnia im samodzielność finansową i umożliwia wykonywanie licznych zadań na rzecz polskich lasów i ich użytkowników bez korzystania z pieniędzy podatników (inaczej niż w wielu innych krajach Europy).
Zwiększają się nie tylko nasze zasoby drewna, lecz także powierzchnia lasów. W połowie XX w. zajmowały nieco ponad jedną piątą obszaru Polski, a dziś już niewiele mniej niż jedną trzecią. Lasy Państwowe pozyskują drewno, ale w tym samym czasie odnawiają drzewostany i zalesiają dotychczasowe nieużytki. Co roku leśnicy sadzą aż 500 mln nowych drzew, czyli średnio… 57 tys. na godzinę.
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Leśny Kompleks Promocyjny "Lasy Gostynińsko-Włocławskie"
Flora
Flora, czyli ogół gatunków roślin danego terenu, jest w „ lasach Gostynińsko-Włocławskich stosunkowo liczna i przy tym bardzo interesująca. Dotychczasowe badania wykazały obecność ponad 1000 gatunków roślin naczyniowych obejmujących rośliny kwiatowe oraz paprotniki. Wśród nich, w świetlistych dąbrowach i ciepłolubnych zaroślach rosną takie gatunki, jak np.: zawilec wielkokwiatowy Anemone sylvestris, dziurawiec skąpolistny Hipericum montanum, miodunka wąskolistna Pulmonaria angustifolia i naparstnica zwyczajna Digitalis grandiflora. W borach, na terenach wydmowych rosną między innymi: goździk piaskowy Dianthus arenarius, łyszczec baldachogronowy Gypsophila fastigiata czy koniczyna łubinowata Triforium lupinaster. Do torfowiskowych gatunków reliktowych zaliczane są min.: gwiazdnica grubolistna Stellaria crassifolia, fiołek torfowy Viola epipsila oraz mchy – Camptothecium nitens, Thuidium lantanum, Meesia triquetra, Paludella squarrosa i Scorpidium scorpoides.
Kaczeńce
Fauna
Stosunkowo duże zróżnicowanie siedlisk LKP – od żyznych lasów liściastych, do ubogich kserotermicznych wydm sprawia, że różnorodność występujących tutaj gatunków zwierząt jest znaczna. Zbiorniki wodne zasiedlają pospolite krajowe ryby jak np.; szczupak, lin karp, leszcz, węgorz czy miętus. Występują tutaj także wszystkie gatunki płazów i gadów charakterystyczne dla niżu Polski. Wśród nich można wymienić traszkę zwyczajna, traszkę grzebieniastą, ropuchę szarą, ropuchę zieloną i ropuchę paskówkę. Mniejsze zbiorniki wodne zasiedla ginący gatunek – kumak nizinny. Z gadów można wymienić: jaszczurkę zwinkę, jaszczurkę żyworodną, zaskrońca oraz padalca.
Najliczniejszą grupę kręgowców stanowią ptaki. Stwierdzono lęgi 135 gatunków i regularne pojawianie się na przelotach ponad 30 gat. Najcenniejsze z punktu widzenia różnorodności i zasobów ornitofauny jest obszar nazywany Niecką Kłocieńską. Zasadniczą jej część stanowi Jezioro Rakutowskie oraz dolina Kłótni i Rakutówki wraz z przyległymi do niej łąkami. Duża część bytujących tam gatunków ptaków znalazła się w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt. Należą do nich min.: bąk, kulik wielki, żuraw, batalion, błotniak łąkowy czy kropiatka.
Na obszarze LKP stwierdzono występowanie prawie 50 gatunków ssaków. Większość z nich związana jest z borami Świeżymi, dąbrowami, olsami i łęgami. Z rzędu owadożernych stwierdzono 5 gatunków: jeża wschodniego, kreta, ryjówki- aksamitną i malutką oraz rzęsorka rzeczka. Bogatą w gatunki grupę stanowią nietoperze (11 gatunków) Spośród ssaków kopytnych występuje: dzik, łoś, sarna, jeleń szlachetny, a także daniel.
Na szczególna uwagę i opiekę w Lasach Gostynińsko-Włocławskich zasługują gatunki o wąskich spektrach ekologicznych, których sukces rozrodczy możliwy jest w specyficznych biotopach. Do tej grupy należą przede wszystkim gatunki bytujące na terenach podmokłych. Ich ochrona jest więc bardzo ważna dla utrzymania zasobów puli genowej przynajmniej kilku gatunków niżu Polski.
Olejnica krówka