Położenie Położenie

Położenie Nadleśnictwa Włocławek

Jedno z 27 nadleśnictw podległych Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Toruniu, położone w województwie kujawsko-pomorskim w powiecie włocławskim, mieście Włocławek, powiecie radziejowskim, powiecie lipnowskim, powiecie aleksandrowskim, w południowo-wschodniej części obszaru działania RDLP Toruń.

 

Położenie pod względem administracyjnym

Według podziału administracyjnego lasy nadleśnictwa znajdują się całości na terenie województwa kujawsko-pomorskiego, powiatach: Włocławek, Radziejów, Lipno, Aleksandrów Kujawski

Położenie pod względem przyrodniczo-leśnym

Według obowiązującej regionalizacji przyrodniczo leśnej Nadleśnictwo Włocławek położone jest  Krainie III -Wielkopolsko-Pomorskiej.

Przeważająca cześć lasów nadleśnictwa położona jest w Mezoregionie Kotliny Toruńsko-Płockiej, kompleksy leśne leśnictwa Osięciny w obrębie Włocławek oraz uroczyska Grodno, Kurowo, Boża Wola, Więsławice, Kanibród w obrębie Czarne w Mezoregionie Pojezierza Wielkopolskiego, a tylko niewielka część leśnictwa Szpetal w obrębie Włocławek w Mezoregionie Wysoczyzny Dobrzyńsko- Chełmińskiej.

Położenie pod względem geobotanicznym.

Według podziału Polski na krainy geobotaniczne obszar nadleśnictwa położony jest w Dziale Bałtyckim, Poddziale - Wielkich Dolin, Krainie Wielkopolsko -Kujawskiej, Okręgu Kujawskim.

Położenie geograficzne

Przeważająca część obszarów leśnych (kompleksy główne obrębów łączą się) położona jest w Mezoregionie Kotliny Płockiej; część leśnictwa Osięciny; oraz leśnictwo Kurowo w Mezoregionie Pojezierza Kujawskiego, a część leśnictwa Szpetal w Mezoregionie Pojezierza Dobrzyńskiego tylko niewielkie fragmenty w obrębie Włocławek położone są w Mezoregionie Równiny Inowrocławskiej i Mezoregionie Kotliny Toruńskiej.

Rzeźba terenu

Rzeźba terenu wg poszczególnych mezoregionów  fizyczno-geograficznych przedstawia się następująco:

Na Pojezierzu Dobrzyńskim, na którego obszarze znajduje się niewielka część obrębu Włocławek dominują niewielkie pagórki porozdzielane rynnowatymi obniżeniami lub obniżeniami wytopiskowym.

Kotlina Płocka to rozszerzenie pradoliny Wisły formami rzeźby terenu związanymi z działalnością wód rzecznych i kształtującymi się w późnym plejstocenie formami eolicznymi podstawowe formy rzeźby terenu to sfalowane równiny tarasów rzecznych miejscami zwydmione). Największe skupienie wydm parabolicznych występuje w obrębie Jedwabna na wschód od Jeziora Wikaryjskiego do wysokości Jeziora Rakutowskiego. Wysokość poszczególnych wydm wynosi przeciętnie 10-20 m, niejednokrotnie do 30 m. Wydmy paraboliczne łącząc się tworzą niejednokrotnie wał długości do kilku kilometrów. Rzeźbę terenu urozmaicają tu liczne rynny jeziorne.

Pojezierze Kujawskie stanowi wysoczyznę morenową, której wysokość waha się od 100 do 129 m mającą charakter równin morenowych płaskich, miejscami sfalowaną (w leśnictwie Szpetal w obrębie Włocławek i w leśnictwie Kurowo w obrębie Czarne).