Wydawca treści
Budowa infrastruktury edukacyjno-turystycznej
Podniesienie świadomości nt. różnorodności biologicznej na obszarach Natura 2000 poprzez budowę infrastruktury edukacyjno-turystycznej. Przedsięwzięcie Nadleśnictwo Włocławek w 2013 r. wystąpiło z wnioskiem o przyznanie środków pomocowych w ramach Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego na lata 2009-2014 dla programu operacyjnego PL02 „Ochrona różnorodności biologicznej i ekosystemów". Tytuł projektu inwestycyjnego to: Podniesienie świadomości nt. różnorodności biologicznej na obszarach Natura 2000 poprzez budowę infrastruktury edukacyjno-turystycznej w Nadleśnictwie Włocławek.
Całkowity koszt kwalifikowany – 1 405 698 zł, kwota dofinansowania (85%) 1 194 843 zł.
Elementy Projektu:
• Ścieżka edukacyjna z elementami drewnianych kładek zakończonych platformami widokowymi.
• Wieża widokowa na końcu ścieżki edukacyjnej
• Miejsce postoju pojazdów usytuowane będzie przy drodze publicznej w miejscu rozpoczęcia ścieżki edukacyjnej.
• Wiata edukacyjno-turystyczna całoroczna projektowana na ok. 100 osób, z zapleczem socjalnym i sanitarnym.
Wniosek uzyskał pozytywną ocenę, otrzymał 80,5 pkt. na 100 możliwych.
Najnowsze aktualności
Jak zwiększyć pochłanianie CO2 przez lasy?
Jak zwiększyć pochłanianie CO2 przez lasy?
Instytut Badawczy Leśnictwa, na zlecenie Dyrekcji Generalnej Lasów Państwowych, opracował ranking działań dodatkowych, których celem jest zwiększenie ilości dwutlenku węgla pochłanianego przez ekosystemy leśne. W naszych uwarunkowaniach przyrodniczych można podejmować różne działania w zależności cech oraz stanu ekosystemu leśnego.
Drzewa, w procesie fotosyntezy, pobierają dwutlenek węgla („gaz życia”) i przekształcają go w węgiel organiczny – magazynując w drewnie, ściółce czy wzbogacając glebę. W ten sposób ekosystemy leśne przyczyniają się do redukcji stężenia CO2 w atmosferze.
Zdolności lasów do pochłaniania dwutlenku węgla i łagodzenia zmian klimatycznych zależą od wielu czynników, np. wieku, składu gatunkowego czy stanu zdrowotnego drzewostanów. Czynniki zewnętrze (biotyczne i abiotyczne) lub nasze działania mogą wpływać na zmniejszenie lub zwiększenie tych możliwości.
Jednym z elementów prowadzonego przez LP projektu pn. „Lasy Węglowe” jest analiza możliwości certyfikacji dodatkowych ilości dwutlenku węgla, zmagazynowanych przy pomocy precyzyjnie dobranych technik zagospodarowania lasu (np. podsadzenia, wprowadzanie dodatkowych sadzonek czy zalesienia).
W ramach realizowanych na zlecenie DGLP prac badawczych i analiz powstał m.in. ranking działań dodatkowych w leśnictwie wskazujący, które z nich mają największy wpływ na sekwestrację CO2 w ekosystemach leśnych.
Dzięki monitoringowi powierzchni objętych działaniami dodatkowymi oraz powierzchni referencyjnych (gdzie prowadzono standardową gospodarkę leśną) możliwe było określenie szacowanego efektu dodatkowego, czyli ilości dodatkowo związanego węgla w perspektywie np. 30 lat jako efektu zmiany sposobu zagospodarowania lasu.
Prowadzone analizy wskazują, że największy potencjał zwiększania akumulacji węgla mają działania takie jak: podsadzenia, stosowanie dodatkowego wprowadzania sadzonek lub metody Sobańskiego, ochrona gleby podczas prac gospodarczych oraz odnowienie z samosiewu. Wysokie wartości wykazują odnowienia na terenach otwartych (obszary leśne – np. płazowizny, halizny) i zalesianie (obszary nieleśne), co potwierdza potencjał lasu w wiązaniu węgla i wprowadzanie go na terenach, na których go do tej pory nie było.
Ilość zgromadzonego w ekosystemie węgla będzie zależała od wielu czynników, zarówno biotycznych jak i abiotycznych, a także dotychczas prowadzonej gospodarki leśnej. Duże znaczenie w możliwościach doboru optymalnych działań dodatkowych będą mieć m.in. typ siedliska i bonitacji (czyli produktywności siedliska), a co się z tym wiąże, także dostępność wody.
Więcej o projektach LP związanych z ochroną klimatu dowiecie się na stronie: http://www.lasydlaklimatu.lasy.gov.pl
