Wydawca treści
Lasy Regionu
Sosna – królowa naszych lasów (fot. M. Stopiński)
Ols porzeczkowy o kępkowo-dolinkowej strukturze (fot. M. Stopiński)
Wiele drzewostanów sosnowych cechuje się doskonałą jakością (fot. M. Stopiński)
Rosnące na żyźniejszych siedliskach buczyny – szczególnie piękne jesienią (fot. M. Stopiński)
Brzoza brodawkowata jest częstą domieszką naszych lasów (fot. M. Stopiński)
Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Toruniu, według regionalizacji przyrodniczo-leśnej, obejmuje tereny położone głównie w Krainie III (Wielkopolsko-Pomorskiej) oraz niewielkiej, południowej części Krainy I (Bałtyckiej).
W Krainie Wielkopolsko-Pomorskiej są to następujące mezoregiony: Borów Tucholskich, Zaborski, Pojezierza Krajeńskiego, Doliny Brdy, Wysoczyzny Świeckiej, Kotliny Grudziądzkiej, Pojezierza Chełmińskiego, Doliny Drwęcy, Pojezierza Dobrzyńskiego, Równiny Urszulewskiej, Doliny Środkowej Noteci, Kotliny Toruńsko-Płockiej i Pojezierzy Wielkopolskich.
W skład Krainy Bałtyckiej wchodzą mezoregiony: Pojezierza Starogardzkiego, Doliny Kwidzyńskiej, Pojezierza Iławskiego, Pojezierza Brodnickiego oraz Garbu Lubawskiego.
|
|
Krainy przyrodniczo-leśne: Kraina I Bałtycka kolor czarny – granice krain kolor zielony – granice mezoregionów kolor pomarańczowy – obszar RDLP w Toruniu |
W krajobrazie Krainy Wielkopolsko-Pomorskiej dominują tereny pagórkowate pojezierne i równinne, w tym doliny rzeczne i równiny akumulacyjne. Klimat jest ciepły i stosunkowo suchy. Roczna suma opadów kształtuje się najczęściej poniżej średniej dla Polski, to jest poniżej 600 mm. Lokalnie, np. na Kujawach oraz na obszarach na wschód od Bydgoszczy opady nie przekraczają 500 mm.
Na terenie Krainy Wielkopolsko-Pomorskiej najliczniej występują bory sosnowe reprezentowane głównie przez suboceaniczny i subkontynentalny bór świeży. Najwyższe wzniesienia, często wydmowe, pokryte są niekiedy śródlądowym borem suchym. Bory mieszane reprezentuje zespół kwaśnej dąbrowy oraz – bardziej charakterystyczny dla tego obszaru – kontynentalny bór mieszany. Ponadto dość często spotykany jest zespół świetlistej dąbrowy.
Najżyźniejsze siedliska reprezentuje grąd środkowoeuropejski oraz mniej licznie występujące na tym terenie lasy bukowe. Ponadto, w sąsiedztwie większych rzek (Wisły, Noteci), spotykane są rozleglejsze fragmenty łęgów: jesionowo-olszowego i wiązowo-jesionowego. Olsy, związane z żyznymi glebami organicznymi, występują jako zespół olsu torfowcowego oraz olsu porzeczkowego.
Lesistość Krainy Wielkopolsko-Pomorskiej jest większa niż w granicach Dyrekcji Lasów Państwowych w Toruniu i przekracza 30 proc. Lasy skupiają się głównie w północnej części krainy (Bory Tucholskie) oraz na jej zachodzie, już poza granicami dyrekcji toruńskiej. Na pozostałym terenie są bardziej rozproszone. Najmniej lasów występuje w dzielnicy Pojezierza Chełmińsko-Dobrzyńskiego. Zasobność drzewostanów w Krainie Wielkopolsko Pomorskiej jest niższa od średniej krajowej i kształtuje się poniżej 200 metrów sześciennych na hektarze.
|
|
kolor szary – zasięg terytorialnego działania kolor zielony – lasy kolor niebieski – wody
|
Ponieważ lasy w Krainie III utrzymały się na glebach uboższych, głównie bielicowych i rdzawych, ponad połowę siedlisk leśnych zajmuje bór świeży. Głównym gatunkiem lasotwórczym, występującym na każdym niemal siedlisku, jest sosna zwyczajna. Powierzchniowy udział drzewostanów z przewagą sosny jest bardzo duży i wynosi ponad 89 proc.
Głównym gatunkiem lasotwórczym, występującym na każdym niemal siedlisku, jest sosna zwyczajna. Powierzchniowy udział drzewostanów z przewagą sosny jest bardzo duży i wynosi ponad 89 proc. Na ubogich siedliskach sosna tworzy lite drzewostany, natomiast na siedliskach żyźniejszych występuje w zmieszaniu z dębem, brzozą oraz świerkiem. Na siedliskach żyznych (las świeży) spotykana jest jako gatunek domieszkowy w drzewostanach dębowych, rzadziej bukowych. Na ubogich siedliskach wilgotnych i bagiennych może tworzyć lite drzewostany lub z domieszką brzozy, natomiast na nieco żyźniejszych może występować w zmieszaniu z brzozą, świerkiem i olszą.
Świerk w Krainie Wielkopolsko-Pomorskiej występuje poza granicami naturalnego zasięgu i nie ma dużego znaczenia lasotwórczego.
Drzewostany bukowe osiągają bardzo wysoką zasobność w Krainie III, jednak zajmują niewielkie powierzchnie. Buk znajduje się tutaj w ramach swego rozproszonego zasięgu i nie ma większego znaczenia lasotwórczego. Występuje na żyznych siedliskach lasu świeżego, gdzie może tworzyć lite drzewostany lub z domieszką dębu.
Większe znaczenie wśród gatunków liściastych ma dąb szypułkowy. Drzewostany dębowe z udziałem graba spotykane są na żyznym siedlisku lasu świeżego. W lesie łęgowym dąb tworzy drzewostany z udziałem lipy, jesionu i wiązu, a na siedlisku lasu wilgotnego z udziałem brzozy i olszy. Natomiast dąb bezszypułkowy występuje jako domieszka w drzewostanach sosnowych na siedliskach nieco uboższych i mniej wilgotnych.
Olsza czarna występuje na żyznych siedliskach bagiennych i wilgotnych. Lite drzewostany tworzy na siedlisku olsu, natomiast na siedlisku olsu jesionowego towarzyszy jej jesion wyniosły.
Najpospolitszym gatunkiem domieszkowym jest brzoza brodawkowata spotykana w drzewostanach niemal na każdym siedlisku, lecz z rozmaitym udziałem. Na siedliskach wilgotnych może występować jednocześnie z brzozą omszoną. Brzoza występuje najliczniej w drzewostanach sosnowych na wilgotnych siedliskach borowych.
Najnowsze aktualności
Sztandar dla Nadleśnictwa Włocławek
Sztandar dla Nadleśnictwa Włocławek
Sztandar, będący symbolem godności, honoru, dumy i etosu służby otrzymało 5 listopada 2014 roku Nadleśnictwo Włocławek.
Fundatorem sztandaru, na którym widnieje znak Lasów Państwowych, orzeł biały oraz napis „Oddani Lasom i Ojczyźnie" był dyrektor Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych Janusz Kaczmarek.
Ceremonii poświęcenia, która odbyła się w bazylice katedralnej Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny we Włocławku dokonał sam biskup diecezji włocławskiej, ks. Wiesław Mering. Podczas Mszy św. w przepięknej, 600-letniej katedrze, stanowiącej wotum za zwycięstwo odniesione nad Krzyżakami pod Grunwaldem, miejscowy proboszcz ks. Radosław Nowacki przypomniał o doniosłej roli leśników w opiece nad powierzonymi zasobami przyrody. Na zakończenie liturgii, leśnicy z Nadleśnictwa Włocławek przekazali Jego Ekscelencji biskupowi Meringowi pamiątkową grafikę na szkle.
W części kameralnej, odbywającej się w sali pobliskiego seminarium duchownego, oprócz załogi Nadleśnictwa Włocławek, udział wzięli zaproszeni goście. Byli wśród nich m.in.: prezydent miasta Włocławka Andrzej Pałucki, przedstawiciele służb mundurowych, a także nadleśniczowie i poczty sztandarowe kilku sąsiednich nadleśnictw.
Symboliczne wbijanie gwoździ w drzewiec sztandaru przez gości zakończył gwóźdź oraz pamiątkowy wpis Janusza Kaczmarka dyrektora RDLP w Toruniu. Dalej nastąpiło uroczyste wręczenie sztandaru nadleśniczemu Nadleśnictwa Włocławek Włodzimierzowi Pamfilowi, który uroczyście ślubował dbać o honor sztandaru i godnie go reprezentować. Podobnie uczynił Maciej Namieśnik, odbierający sztandar chorąży pocztu nadleśnictwa.
Nadleśniczy przekazał dyrektorowi RDLP w Toruniu grafikę na szkle z wizerunkiem siedziby Nadleśnictwa Włocławek, a miłą niespodzianką dla zaproszonych gości było wręczenie pamiątkowych medali oraz zbiorowa fotografia.
W swoim wystąpieniu dyrektor Janusz Kaczmarek zwrócił uwagę na spoczywający na leśnikach honorowy obowiązek zachowania spuścizny 90-letniej tradycji Lasów Państwowych w zmieniających się uwarunkowaniach gospodarczo-prawnych. Dyrektor zauważył, że praca leśników stanowi nieustanne poszukiwanie kompromisu pomiędzy wartościami społecznymi, przyrodniczymi i produkcyjnymi, zaś w komentarzu do tego sformułowania przywołał myśl Adama Loreta, pierwszego dyrektora Lasów Państwowych, że tylko państwo, jako właściciel lasów jest w stanie zagwarantować wypełnianie wszystkich tych funkcji. Kierując życzenia do załogi Nadleśnictwa Włocławek, podziękował za wytrwałą i odpowiedzialną pracę wszystkim – byłym i obecnym – pracownikom nadleśnictwa, które – jak powiedział dyrektor – jest jednym z najtrudniejszych nadleśnictw Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Toruniu. „Niech sztandar będzie przedmiotem Waszej dumy i trwałym znakiem przynależności zawodowej wszystkich leśników zatrudnionych w nadleśnictwie" – powiedział.
Ceremonię, zarówno w kościele, jak i na sali audytoryjnej, uświetniły sygnały zespołu Akteon ze Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego. Uroczystości zakończyły się kilkunastominutowym koncertem tego istniejącego ponad 15 lat zespołu.
Nadleśnictwo Włocławek jest już piątym nadleśnictwem Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Toruniu, które posiada swój sztandar.
