Asset Publisher
Plan urządzenia lasu
Plan urządzenia lasu jest to szczegółowy leśny plan gospodarczy, podstawowy dokument gospodarki leśnej opracowywany dla określonego obiektu (nadleśnictwa, gminy, miasta). Sporządzany jest raz na 10 lat z uwzględnieniem przyrodniczych i ekonomicznych warunków gospodarki leśnej, jej celów i zasad oraz sposobów realizacji, określonych dla każdego drzewostanu i urządzanego obiektu bez pomijania lasów ochronnych.
Składa się m.in. z opisu lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia z analizy gospodarki leśnej, określa zadania do wykonania dotyczące zwłaszcza ilości przewidzianego do pozyskania drewna, ale też zalesień i odnowień, pielęgnowania i ochrony lasu, gospodarki łowieckiej oraz infrastruktury technicznej. Integralna częścią planu urządzania lasu jest program ochrony przyrody.
Plan urządzenia lasu sporządza sie dla lasów stanowiących własność Skarbu Panstwa (z wyjątkiem lasów wchodzących w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa). Dla pozostałych lasów powstaja tzw. uproszczone plany (dla lasów rozdrobnionych o powierzchni do 10 ha zadania określa się na podstawia inwentaryzacji stanu lasów).
Plany urządzenia lasu dla lasów stanowiących własność Skarbu Państwa oraz uproszczone plany dla lasów wchodzących w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa zatwierdza Minister Środowiska. Uproszczone plany urządzania lasu, po uzyskaniu opinii nadleśniczego, zatwierdza starosta.
Aktualny PUL sporządzony został na lata 2016 -2025 i obowiązuje od dnia 01.01.2016 r.
Dla osób zainteresowanych Plan Urządzenia Lasu dostępny jest do wglądu w siedzibie Nadleśnictwa Włocławek od poniedziałku do piątku w godzinach 7:15 do 15:15.
Asset Publisher
Stop nieetycznym zbieraczom poroża
Stop nieetycznym zbieraczom poroża
Infografika Wieniec
Jezioro Ińsko
Jezioro Ińsko
Poszukiwanie zrzutów staje się coraz bardziej popularne. Nie ma w tym nic nagannego, o ile zbieracze nie naruszają obowiązujących w lasach zasad, a przede wszystkim nie płoszą zwierząt. Od 4 marca br., Lasy Państwowe przeprowadzą akcję kontrolno-prewencyjną, która ma zapobiegać takim nieetycznym przypadkom.
Poroże to twardy, kostny twór, który noszą samce krajowych jeleniowatych. Ma rolę reprezentacyjną - pozwala demonstrować siłę i możliwości reprodukcyjne. Bywa orężem do walki z rywalami. Po okresie godów w zasadzie przestaje być potrzebne i jest zrzucane. Pozbywanie się poroża i jego odrastanie to coroczny proces. Zbiór zrzutów jest legalny, o ile znaleziono je na terenie lasu gospodarczego, a nie w parku narodowym czy rezerwacie przyrody. Poszukiwacze nie powinni także naruszać zakazów wstępu obowiązujących w lasach. M.in. nie powinni zapuszczać się w młodniki do 4 m wysokości.
Zrzutami nazywamy poroże zrzucane co roku przez zwierzęta jeleniowate – sarny, łosie i jelenie. Te ostatnie pozbywają się poroża właśnie na przełomie lutego i marca. To gratka dla poszukiwaczy. Wielu zbiera je do własnych kolekcji, niektórzy na sprzedaż. Cena zaczyna się od kilkudziesięciu złotych za kilogram, a za największe okazy płaci się dwu-, trzykrotnie więcej. Z poroży wytwarza się oryginalne przedmioty użytkowe i galanterię.
Niestety cześć osób w pogoni za znaleziskami zachowuje się nieodpowiedzialnie. Celowo tropiąc chmary jeleni, zmusza je do ciągłego przemieszczania się. Pokrywa śnieżna, mróz i bardzo ograniczony dostęp do pożywienia to wystarczająco duże trudności dla zwierząt. Zmuszanie ich do ucieczki w takich warunkach, przepędzanie z bezpiecznych i zasobnych w karmę ostoi zakrawa na okrucieństwo.
Akcja o kryptonimie „Wieniec” (tak określa się poroże jelenia) będzie miała charakter ogólnopolski. Weźmie w niej udział ok. tysiąc strażników leśnych. Będą patrolować szczególnie te okolice, skąd pochodzą doniesienia o nieprawidłowym zachowaniu zbieraczy poroży. Chodzi o egzekwowanie zachowań zgodnych z przepisami. O wsparcie będzie proszona Państwowa Straż Łowiecka i Policja.
Celem nieetycznych zbieraczy są przede wszystkim jelenie. Ich krajowa populacja od kilku lat przekracza 200 tys. osobników i jest być może najliczniejsza w historii. Samce posiadają okazałe poroże – jedna tyka może ważyć nawet 5 kg. W trudnych, zimowych warunkach, zwierzęta gromadzą się w duże stada. Tropienie takich chmar na śniegu zwiększa szanse znalezienia zrzutów.
Jednak ciągłe nękanie takich stad nie tylko osłabia i stwarza zagrożenie dla zwierząt. To również potencjalne zagrożenie dla kierowców. Nietrudno o wypadek, gdy na śliską drogę wypadają zwierzęta, spłoszone przez zbieraczy poroży.
