Asset Publisher
Użytkowanie lasu
Użytkowanie lasu jest oparte na zasadach trwale zrównoważonej gospodarki leśnej co oznacza - działalność zmierzającą do ukształtowania struktury lasów i ich wykorzystania w sposób i tempie zapewniającym trwałe zachowanie ich bogactwa biologicznego, wysokiej produkcyjności oraz potencjału regeneracyjnego, żywotności i zdolności do wypełniania teraz i w przyszłości wszystkich ważnych ochronnych, gospodarczych i socjalnych funkcji na poziomie lokalnym, narodowym i globalnym, bez szkody dla innych ekosystemów.
Dla celów planowania urządzeniowego w Nadleśnictwie Włocławek przyjęto następujące kryteria trwale zrównoważonej gospodarki leśnej:
- zachowanie i zwiększanie zasobów leśnych poprzez planowanie urządzeniowo-leśne zmierzające do zwiększenia zapasu, zwiększenia powierzchni leśnej.
- utrzymanie zdrowotności i żywotności ekosystemów leśnych poprzez najpełniejsze wykorzystanie procesów naturalnych, popieranie odpowiedniej różnorodności genetycznej, gatunkowej i strukturalnej oraz wykorzystanie gatunków drzew dostosowanych do warunków siedliskowych w celu zwiększenia stabilności, żywotności i odporności lasów na niesprzyjające czynniki środowiskowe oraz wzmocnienie naturalnych mechanizmów regulacyjnych.
- utrzymanie i wzmacnianie produkcyjnych funkcji lasu poprzez uzasadnione zwiększenie pozyskania przy zwiększeniu zasobów leśnych (wzrost powierzchni leśnej, ogólnej miąższości, przeciętnego zapasu na 1 ha. przeciętnego wieku).
- zachowanie, ochrona i wzmacnianie biologicznej różnorodności w ekosystemach leśnych poprzez racjonalne wykorzystanie odnowień naturalnych, preferowanie gatunków rodzimych w odnowieniach i zalesieniach, kształtowanie różnorodności, pozostawiania niezbędnej ilości drzew (drzew dziuplastych, lub rzadkich) dla zapewnienia różnorodności biologicznej z uwzględnieniem potencjalnego oddziaływania na stan zdrowotny i stabilność lasów i ekosystemów sąsiadujących z nimi, a także ochronę cennych biotopów jak bagna, źródliska, jary i wąwozy.
- zachowanie i wzmacnianie funkcji ochronnych lasu poprzez planowanie urządzeniowo-leśne zapewniające dominację celów ochronnych w rezerwatach przyrody, lasach ochronnych i w cennych siedliskach (poprzez wyłączenie np. siedlisk bagiennych z użytkowania rębnego) oraz ich uwzględnienie w lasach wielofunkcyjnych.
- utrzymanie innych funkcji i uwarunkowań społeczno-ekonomicznych poprzez udział społeczności lokalnej na etapie projektowania zasad trwale zrównoważonej gospodarki leśnej (poprzez udział w I i II Komisji Techniczno-Gospodarczej). udostępnianie lasów do celów zdrowotno-rekreacyjnych (obiekty i urządzenia służące rekreacji). udostępnianie lasów do celów dydaktycznych (ścieżki przyrodniczo-leśne, izby edukacyjne), promocje trwale zrównoważonej gospodarki leśnej (publikacje, prelekcje itp.).
Nadleśnictwo Włocławek obecnie realizuje Planu Urządzenia Lasu zatwierdzonego na lata 2016 - 2025.
Zostały w nim określone wskaźniki gospodarcze dotyczące m.in. pozyskania drewna.
Przyjęte przeciętne wieki rębności:
|
Gatunek |
Wiek rębności ( lat ) |
|
dąb, jesion |
140 |
|
sosna, modrzew |
100 |
|
buk |
130 |
|
świerk |
100 |
|
brzoza, olcha, grab, klon |
80 |
|
osika |
50 |
|
topola |
40 |
|
wierzba |
30 |
Przeciętny wiek rębności gatunku panującego w drzewostanie nie musi być zgodny z wiekiem rębności (wiek dojrzałości rębnej) tego gatunku i służy przede wszystkim obliczaniu etatów wg dojrzałości w gospodarstwach: ochronnym, zrębowym, w lasach gospodarczych i przerębowo-zrębowym w lasach gospodarczych.
Asset Publisher
Rezerwat przyrody „Zbocza Świętopełka”
Rezerwat przyrody „Zbocza Świętopełka”
Rezerwat przyrody „Zbocza Świętopełka”
Rezerwat przyrody „Zbocza Świętopełka”
Rezerwat przyrody „Zbocza Świętopełka”
Na mocy Zarządzenia Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Bydgoszczy z dniem 20 grudnia 2024 roku został utworzony na terenie Nadleśnictwa Dąbrowa leśny rezerwat przyrody - „Zbocza Świętopełka”.
Rezerwat położony jest w powiecie świeckim, na terenie gminy Świecie i obejmuje stoki Doliny Dolnej Wisły wraz z wcinającym się w nie jarem „Czerwonej Wody”, nieopodal miejscowości Sartowice i Wiąg. Nazwa rezerwatu nawiązuje do ukształtowania terenu oraz osoby Świętopełka II, który osiedlił się w XIII wieku na tych terenach, w miejscowości Sartowice i jako pierwszy podjął walkę z dominacją Zakonu Krzyżackiego na ziemiach polskich.
Rezerwat „Zbocza Świętopełka” o powierzchni 31,52 ha wraz z otuliną o powierzchni 136,73 ha został utworzony w celu zachowania grądu zboczowego porastającego stoki Doliny Dolnej Wisły i zachodzących w nim procesów odnowy oraz starzenia się drzewostanu, a także gatunków z nim związanych. Ze względu na dominujący przedmiot ochrony jest to rezerwat florystyczny.
Leśnicy, kierując się zasadą zrównoważonego rozwoju, chronią tereny cenne przyrodniczo m. in. poprzez zaniechanie prowadzenia na nich gospodarki leśnej. Jeden z takich obszarów stanowi utworzony rezerwat przyrody, znajdujący się na terenie Leśnictwa Grabowiec, w oddz. 246 i 247, w następstwie czego od kilkudziesięciu lat dochodzi w nim do naturalnych procesów starzenia i odnawiania się drzewostanu.
Kilkanaście lat temu wyznaczono z Sartowic do Świecia szlak pieszy czarny PTTK „Na Diabelce” oraz „Nadwiślański Szlak Świętego Jakuba”. Ich przebieg pokrywa się z wyznaczoną pieszą ścieżką przez rezerwat. Takie działanie ma na celu skanalizowanie ruchu turystycznego, a tym samym ochronę szaty roślinnej rezerwatu przed wydeptaniem oraz umożliwia społeczeństwu obserwację wielopokoleniowego drzewostanu. Wędrując szlakiem możemy podziwiać okazałe, ponad 250-letnie, objęte ochroną pomnikową dęby, a także ponad stuletnie graby, wiązy, jesiony, klony czy lipy.
W zachodniej części rezerwatu znajduje się rozległy jar „Czerwonej Wody”, który stanowi wyraźne rozgraniczenie między wznoszącymi się na lewym brzegu Wisły Czarcimi Górami, a Niziną Sartowicko-Nowską. W dole wąwozu płynie strumień, mający swój początek z niewielkiego jeziora Radoń, położonego na południe od wsi Czaple. W strumieniu tym stwierdzono występowanie cennych pod kątem przyrodniczym gatunków ryb, takich jak piskorz, koza czy różanka.
Wiosną na terenie rezerwatu możemy podziwiać kobierce z pięknie kwitnącą kokoryczą pustą, kokoryczką wonną, przylaszczką pospolitą, barwinkiem pospolitym, miodunką ćmą, fiołkiem leśnym, zawilcem gajowym czy zawilcem żółtym, a także gwiazdnicą gajową.
Położenie rezerwatu na zboczach Doliny Dolnej Wisły oraz ukształtowanie terenu to doskonałe miejsce dla życia wielu gatunków przedstawicieli fauny, w tym entomofauny.
Na terenie rezerwatu znajdują się pozostałości po cmentarzu ewangelickim
z II połowy XIX wieku z pojedynczymi płytami nagrobnymi.
