Asset Publisher Asset Publisher

Łowiectwo

W lasach żyje ok. 60 proc. z 618 gatunków kręgowców występujących w Polsce. Rozwój cywilizacji zachwiał odwieczną równowagą i regułami obowiązującymi w ekosystemach leśnych, co wpływa także na bytujące tam zwierzęta. Dlatego obecnie ich liczebność, sposoby opieki nad nimi, a także możliwości zapobiegania szkodom od zwierzyny – reguluje prawo: polskie i unijne.

Łowiectwo jest elementem ochrony środowiska przyrodniczego – tak definiuje je ustawa „Prawo łowieckie" z 1995 r. Zwierzęta łowne (20 proc. gatunków ssaków i 12 proc. ptaków występujących w Polsce) są dobrem ogólnonarodowym i własnością Skarbu Państwa. Gospodarowaniem zwierzyną łowną, zgodnie z zasadami ekologii oraz racjonalnej gospodarki leśnej, rolnej i rybackiej, zajmują się leśnicy oraz myśliwi zrzeszeni w Polskim Związku Łowieckim oraz leśnicy.

Podstawą do podejmowania właściwych decyzji na temat intensywności gospodarowania łowieckiego jest coroczna inwentaryzacja zwierzyny.  Służy ona również do bieżącej analizy skuteczności dotychczasowych działań na terenie Nadleśnictwa Brodnica, mających na celu doprowadzenie liczebności populacji określonych gatunków do stanów docelowych, określonych w Wieloletnich Łowieckich Planach Hodowlanych.

 

Jakie są zadania leśników związane z łowiectwem?

Leśnicy uczestniczą w ustalaniu liczebności zwierzyny leśnej, co jest konieczne do prowadzenia właściwej gospodarki populacjami zwierzyny. Polega ona na utrzymaniu stanu liczebnego zwierzyny na poziomie, który z jednej strony gwarantuje zachowanie trwałości lasów, z drugiej – daje gwarancję właściwego rozwoju populacjom zwierząt.

W ramach gospodarki łowieckiej leśnicy także:

  • zagospodarowują łowiska, np. przygotowując poletka łowieckie w lasach, wzbogacając skład gatunkowy drzewostanów i obrzeży lasu,
  • dokarmiają zwierzęta, głównie zimą, aby pomóc zwierzynie w okresach, gdy ma ona utrudniony dostęp do pokarmu naturalnego; dokarmianie powinno ograniczać szkody, jakie zwierzyna wyrządza w uprawach rolnych i lasach,
  • wprowadzają do lasu zwierzęta, które wcześniej występowały na danym terenie (tzw. reintrodukcja) oraz te, których liczebność drastycznie się zmniejszyła (w tym wypadku mówimy o restytucji). Przykładem może być reintrodukcja żubra, który do roku 1925 został w Polsce niemal wytępiony. Z sukcesem przeprowadza się obecnie m.in. reintrodukcję cietrzewia. Z restytucji warto wymienić hodowlę zajęcy i kuropatw prowadzoną w Nadleśnictwie Świebodzin i hodowlę danieli na terenie Nadleśnictwa Brzeziny,
  • prowadzą szkolenia z zakresu łowiectwa, w tym także staże dla nowo wstępujących w szeregi Polskiego Związku Łowieckiego,
  • współpracują z jednostkami naukowymi w zakresie prowadzenia badań naukowych, realizacji prac inżynierskich, magisterskich i doktorskich.

Elementem gospodarki łowieckiej są odstrzały zwierzyny.Odbywają się one zgodnie z polskim i unijnym prawem, określającym m.in. okresy, w których można na konkretne zwierzęta polować. Odstrzał ma na celu utrzymanie optymalnych liczebności zwierzyny – bezpiecznych zarówno dla samej populacji, jak i środowiska.

Łowiectwo jest w naszym kraju trwale wpisane w kulturę narodową. Znalazło odbicie w sztuce i literaturze. Uformowało trwałe wartości obyczajowe oraz moralne. Współcześni myśliwi starają się te wartości kultywować, rozwijać i wzbogacać. Nie tylko przestrzegają w swej działalności przepisów prawa, regulaminów i statutów, lecz także postępują zgodnie z przyjętymi od wieków normami etycznymi i kultywują dawne zwyczaje.


Asset Publisher Asset Publisher

Zurück

Utrzymać trwałość lasów

Utrzymać trwałość lasów

Postępujące zmiany w wymiarze globalnym, odciskają również piętno w lokalnych ekosystemach. Od lat obserwujemy, jak przyroda boryka się z coraz liczniej i gwałtowniej występującymi czynnikami, które mogą prowadzić do degradacji lasu. Historia ostatnich stu lat nie pozwala zapomnieć o wielkich gradacjach owadów, czy pożarach lasu. W ostatnich latach obserwujemy stale zwiększający się deficyt wody, wzrost liczby upalnych dni oraz coraz częściej występujące huraganowe wiatry.

Utrzymanie trwałości lasów staje się coraz częstszym przedmiotem dyskusji naukowców i praktyków. Jednym z przyjętych kierunków długodystansowego działania są prace powołanego w ubiegłym roku Zespołu konsultacyjnego ds. działań ochronno-hodowlanych w osłabionych i uszkodzonych drzewostanach na terenie Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Toruniu.
 
W skład Zespołu wchodzą przedstawiciele jednostek naukowych oraz leśnicy, zarówno specjalizujący się w określonych dziedzinach, jak i gospodarujący na obszarach dotkniętych wyżej wspomnianymi czynnikami.
Wśród naukowców zaproszonych do pracy w zespole, znajdują się:
- prof. dr hab. Stanisław Drozdowski - Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie;
- prof. dr hab. Bogdan Chojnicki - Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu;
- prof. dr hab. Andrzej Jagodziński - Instytut Dendrologii Polskiej Akademii Nauk w Kórniku;
- dr hab. inż. Radosław Plewa - Instytut Badawczy Leśnictwa.
Z kolei leśnicy, będący członkami zespołu, na co dzień pracują w różnych jednostkach organizacyjnych Lasów Państwowych, dzięki czemu prezentują różne spojrzenie na dyskutowane tematy. Członkami zespołu są:
- dr inż. Bożydar Neroj Naczelnik Wydziału Urządzania Lasu Dyrekcji Generalnej Lasów Państwowych;
- dr inż. Mikołaj Ziemblicki Zastępca Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Toruniu (Przewodniczący zespołu);
- dr inż. Maciej Kuss Naczelnik Wydziału Hodowli Lasu Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Toruniu;
- Michał Piotrowski Naczelnik Wydziału Ochrony Lasu i Zasobów Przyrodniczych (zastępca Przewodniczącego zespołu);
- Stefan Konczal emerytowany Nadleśniczy Nadleśnictwa Woziwoda;
- Wojciech Wojtasiński Nadleśniczy Nadleśnictwa Miradz;
- Wioletta Sieg Zastępca nadleśniczego Nadleśnictwa Lutówko;
- Mateusz Stopiński Inżynier nadzoru w Nadleśnictwie Toruń
oraz
- Izabela Waszak i Piotr Fleischer z Zespołu Ochrony Lasu w Gdańsku.
 
Celem prac zespołu jest opracowanie opinii i wniosków doradczych, które będą podstawą rozwiązań problemów, dotykających lasy. Kompleksowe podejście do ekosystemu leśnego, uwzględniające zapobieganie skutkom czynników zagrażających trwałości lasu, jest wyzwaniem, którego podjęli się członkowie zespołu.
 
Zapraszamy do obejrzenia pierwszej części relacji ze spotkania, które miało miejsce w ostatnich dniach lutego. Kolejne relacje zostaną opublikowane niebawem.