Asset Publisher Asset Publisher

POMNIK PORUCZNIKA MARYNARKI, JERZEGO PIESZKAŃSKIEGO

Na terenie Nadleśnictwa Włocławek w leśnictwie Lipiny znajduje się miejsce upamiętniające bohaterską śmierć porucznika marynarki Jerzego Pieszkańskiego, który zginął 14 sierpnia 1920 roku podczas wojny polsko-bolszewickiej w walce Flotylli Wiślanej Marynarki Wojennej.

Jerzy Pieszkański, urodził się w 1900 r. w Ustiźnie Nowogródzkiej, jako syn Edwarda, generała-majora floty rosyjskiej. Do Polski przybył w 1918 r. Po wydaniu dekretu o utworzeniu Polskiej Marynarki Wojennej został przydzielony do korpusu rzeczno-brzegowego. W 1920 r. objął dowództwo nad ORP "Moniuszko" a od sierpnia tego roku prowadził intensywne patrolowanie Wisły na odcinku Warszawa-Modlin-Płock-Włocławek. Z Modlina do Torunia holował berlinki (barki transportowe) wówczas wypełnione amunicja. W drodze powrotnej do Modlina, na wysokości ruin zamku w Bobrownikach został zaatakowany przez oddział bolszewicki. ORP "Moniuszko" zatonął, a wielokrotnie ranny J. Pieszkański został dobity przez Rosjan.


Historia Nadleśnictwa Włocławek

Nadleśnictwo Włocławek w obecnych granicach reaktywowano z dniem 1.01.2003 r. na podstawie zarządzenia nr 80 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 9 października 2002 r. i zarządzenia nr 98 z dnia 23 grudnia 2003 r. łączących dotychczasowe Nadleśnictwo Kowal z Nadleśnictwem Włocławek.

Jako oddzielna jednostka administracyjna istnieje od przełomu XVIII/XIX wieku, gdy po II rozbiorze władze pruskie skonfiskowały lasy królewskie i dobra poduchowne przejmując je na własność skarbu pruskiego. Początkowo jednostka zarządzająca tymi lasami mieściła się w Kowalu, a od 1820 roku (już w okresie Królestwa Kongresowego) przeniesiona została do Włocławka.
Aż do rozpoczęcia I wojny światowej lasy te jako leśnictwo włocławskie były rosyjskimi lasami rządowymi. w których wykonano pomiary leśno-gospodarcze w 1846 r. (uzupełnione w 1865. 1896 i 1911 r.) przez rosyjski Urząd Leśny.
Po odzyskaniu niepodległości w 1918 r. byłe rosyjskie lasy rządowe przechodzą na własność Skarbu Państwa Polskiego i tworzą pierwotne Nadleśnictwo Włocławek,    z którego w 1920 r. wyodrębniono Nadleśnictwo Kowal istniejące do 1939 r.
Obydwa nadleśnictwa od 1920 r. podlegały zarządowi lasów państwowych w Warszawie.
Po II wojnie światowej z lasów obecnego nadleśnictwa utworzono Nadleśnictwo Włocławek i zreorganizowano przedwojenne Nadleśnictwo Kowal tworząc Nadleśnictwa Czarne i Jedwabna.
W 1948 r. utworzono z części Nadleśnictwa Włocławek (leśnictwa Osięciny) oraz lasów pomajątkowych Nadleśnictwo Boniewo.
Z dniem 1 stycznia 1973 r. byłe Nadleśnictwa Włocławek. Czarne i Jedwabna przeorganizowano, które jako obręby weszły w skład Nadleśnictwa Włocławek, a od 1 stycznia 1978 r. zmieniono granice tych trzech obrębów oraz przyłączono do Nadleśnictwa Włocławek jako obręb Boniewo część byłego Nadleśnictwa Boniewo.
Kolejne zmiany to wyłączenie obrębu Boniewo (bez leśnictwa Osięciny) do Nadleśnictwa Kutno.
W okresie 1.01.1995-21.12.2002 r. lasy obecnego nadleśnictwa wchodziły w skład dwóch nadleśnictw: Nadleśnictwa Włocławek i Nadleśnictwa Kowal.


Asset Publisher Asset Publisher

Zurück

Leśny Kompleks Promocyjny "Lasy Gostynińsko-Włocławskie"

Flora

Flora, czyli ogół gatunków roślin danego terenu, jest w „ lasach Gostynińsko-Włocławskich stosunkowo liczna i przy tym bardzo interesująca. Dotychczasowe badania wykazały obecność ponad 1000 gatunków roślin naczyniowych obejmujących rośliny kwiatowe oraz paprotniki. Wśród nich, w świetlistych dąbrowach i ciepłolubnych zaroślach rosną takie gatunki, jak np.: zawilec wielkokwiatowy Anemone sylvestris, dziurawiec skąpolistny Hipericum montanum, miodunka wąskolistna Pulmonaria angustifolia i naparstnica zwyczajna Digitalis grandiflora. W borach, na terenach wydmowych rosną między innymi: goździk piaskowy Dianthus arenarius, łyszczec baldachogronowy Gypsophila fastigiata czy koniczyna łubinowata Triforium lupinaster. Do torfowiskowych gatunków reliktowych zaliczane są min.: gwiazdnica grubolistna Stellaria crassifolia, fiołek torfowy Viola epipsila oraz mchy – Camptothecium nitens, Thuidium lantanum, Meesia triquetra, Paludella squarrosa i Scorpidium scorpoides.

   

                                                              Kaczeńce

Fauna

Stosunkowo duże zróżnicowanie siedlisk LKP – od żyznych lasów liściastych, do ubogich kserotermicznych wydm sprawia, że różnorodność występujących tutaj gatunków zwierząt jest znaczna. Zbiorniki wodne zasiedlają pospolite krajowe ryby jak np.; szczupak, lin karp, leszcz, węgorz czy miętus. Występują tutaj także wszystkie gatunki płazów i gadów charakterystyczne dla niżu Polski. Wśród nich można wymienić traszkę zwyczajna, traszkę grzebieniastą, ropuchę szarą, ropuchę zieloną i ropuchę paskówkę. Mniejsze zbiorniki wodne zasiedla ginący gatunek – kumak nizinny. Z gadów można wymienić: jaszczurkę zwinkę, jaszczurkę żyworodną, zaskrońca oraz padalca.

Najliczniejszą grupę kręgowców stanowią ptaki. Stwierdzono lęgi 135 gatunków i regularne pojawianie się na przelotach ponad 30 gat. Najcenniejsze z punktu widzenia różnorodności i zasobów ornitofauny jest obszar nazywany Niecką Kłocieńską. Zasadniczą jej część stanowi Jezioro Rakutowskie oraz dolina Kłótni i Rakutówki wraz z przyległymi do niej łąkami. Duża część bytujących tam gatunków ptaków znalazła się w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt. Należą do nich min.: bąk, kulik wielki, żuraw, batalion, błotniak łąkowy czy kropiatka.

Na obszarze LKP stwierdzono występowanie prawie 50 gatunków ssaków. Większość z nich związana jest z borami Świeżymi, dąbrowami, olsami i łęgami. Z rzędu owadożernych stwierdzono 5 gatunków: jeża wschodniego, kreta, ryjówki- aksamitną i malutką oraz rzęsorka rzeczka. Bogatą w gatunki grupę stanowią nietoperze (11 gatunków) Spośród ssaków kopytnych występuje: dzik, łoś, sarna, jeleń szlachetny, a także daniel.

Na szczególna uwagę i opiekę w Lasach Gostynińsko-Włocławskich zasługują gatunki o wąskich spektrach ekologicznych, których sukces rozrodczy możliwy jest w specyficznych biotopach. Do tej grupy należą przede wszystkim gatunki bytujące na terenach podmokłych. Ich ochrona jest więc bardzo ważna dla utrzymania zasobów puli genowej przynajmniej kilku gatunków niżu Polski.


  

                                                              Olejnica krówka

 


Seiten: 1  2  3